Evet haklısınız, çoğumuz o uçsuz bucaksız tarlalarda olacak kadar şanslı değiliz. İmtihan dünyası bu ya, kimi güzellik ve rahatlıkla, kimileri de zorluk ve sefaletle imtihan ediliyor. Ama tahminimce en zoru da sevdiğin ile imtihan edilmektir.
Bazen bu konuda kafan çok karışır. Acaba dersin, içimdeki insan bana gerçekten huzur ve rahatı verebilecek insan mı? Yoksa tam tersi bana eziyeti ve huzursuzluğu getirecek yegane kişi mi? Bunun bulmanın yöntemi sürekli sorgulamak değildir azizim. Bazen insan yaşamadan doğruyu, hata yapmadan eğriyi bilemez.
Yanılacaksın!
Hiçbir insan hatasız değildir, yanılmayan bir tek insan gösterebilir misiniz bana çevrenizden? Hayır demi. İnsan oğlunun geçmişten günümüze en çok yaptığı şey yanılmaktır, hata yapmaktır desek yanlış olmaz sanıyorum.
İşte ''İçimdeki Sen'' ile tam da burada başlıyor imtihanın, yanılarak. Sen ona doğru kişi bu diyebiliyorsun ama Rabbinin de sana karşı yapacağı bir imtihanın var, bunu nedense hiç hesaba katmıyorsun. İşte bu yüzde YANILACAKSIN! azizim. Yanılacaksın ki doğruyu daha güzel ve daha kesin sonuçlarla bulacaksın.
Bir musibet bin nasihatten evladır!
Ne güzel demiş büyükler ''Bir musibet bin nasihatten evladır.'' diye. Seni ne kadar uyarırsa uyarsın çevren o kişi senin gözünde bulunmaz bir nimet ve kusursuz bir kişilik olarak gözüktüğü için, kimseye aldırış etmeden yoluna devam ediyorsun ama başına onun ile ilgili bir musibet geldiği zaman anlıyorsun ki koca bir duvara tosladın.
Velhasıl hayat böyle işte azizim. Senin yere göğe sığdıramadığın, içinden biri olarak, canından bir parça olarak tuttuğun kişi gün gelir içinden de canından da çekip gider.
Sakın ha asla bırakmam, sensiz ne yaparım, yaşayamam deme! Seni onunla bir eden Allah, onsuz da yaşatır.
Baki Muhabbetle...
Yazan: Muhammed Enes Yenidünya
0 Yorumlar