Umudun Matemi - Şiir

Gözlerindeki sellerde boğulurken,
Gülümseyerek çölleri anlatan insanlar tanıdım bu şehirde.
Kalpleri, kor alevlerde yanarken susan insanlar gördüm. 

Korkunun kafesinde esir yürekler, 
Vuslatın olmadığı sevdalar gördüm. 
Batmış bir gemiyi bekleyen genç kızlar,  
Sevmekten korkan hoyrat bakışlar gördüm. 

Büyümekten korkan çocuklar tanıdım. 
Aşka aşık yüreklerin aşktan kaçtığını gördüm. 
Hüznün, sahte bir tebessümün altına nasıl gizlendiğini öğrendim. 

Penceresiz evlerde duvarları seyreden insanlar, 
Yıkılmış kentlerin altında hayalleri ölmüş aşıklar gördüm. 
Bir de, bir de seni gördüm bu şehirde. 
Bütün bildiklerimi, gördüklerimi unuttum seninle. 

Gözlerine bakınca her aşkı vuslatla biter sandım. 
Bekleyişlerin kötü bir kabus olduğuna inandım. 
Her aşkın sonu mutluluğa çıkar sandım. 

Kalbimdeki karanlıkların gözlerinle aydınlanacağına inandım. 
Seni tanıdığım bu şehirde umudu öğrendim, beklemeyi öğrendim ,susmayı öğrendim kalbim kanlar içinde boğulurken. 
Gözlerindeki baharlarda kanadı kırık bir kuş olmayı öğrendim. 

Aşkı öğrendim bana zindan olan gözlerinde. 
Yaşarken ölmeyi öğrendim bu şehrin semalarında.  
Kalbinin karanlık köşesinde güneşe hasret yaşamayı öğrendim. 

Yazan
Hörü Özkan