Anne; ilk bağ kurduğumuz, güvendiğimiz varlıktır. Bebeklikten itibaren hiçbir zaman bizden desteğini esirgemez. Her ne koşulda her ne zaman olursa olsun bizim için çaba gösterir. Kim geceleri pek çok defa uykusunun bölünmesine katlanabilir ki? Bir çocuk büyüyüp kendi ihtiyaçlarını karşılayıncaya dek şartsız koşulsuz yapar bunu anneler. Kendi yaşantısından feragat eder çocuğunu uyutur, doyurur, temizler… Bu şekilde belli bir yaşa getirir ama annelik burada bitmiyor. Çünkü anneler hayatımızın bir döneminde gelip giden insanlar gibi değil, sürekli bizimledirler. Bazen işlerimize karıştıklarını düşünürüz, bazen bizi anlamadıklarını… Onlar bizim için her zaman her şeyin en iyisini isterler. Yapmak istedikleri şeyin, fikirlerinin bizler için ne kadar önemli hatta koruyucu olduklarının farkına varmayız çoğu zaman. Mesela çoğu kişi öğrencilik hayatında annesinden şu sözü illa ki duymuştur: “Derslerine çalış çocuğum.” o zamanlar bunun bizim yararımıza olduğunu anlamayabiliriz. Çünkü her zaman ders çalışmaktan daha cazip gelen şeyler vardır. Örneğin; telefonla uğraşmak, oyun oynamak, arkadaşlarla vakit geçirmek….
Anne bir çocuğun ilk rol modelidir, ilk öğretmenidir. Anne
denildiğinde zihnimizde canlanan kavramlar bizlere anneliğin kutsallığını bir
kez daha hatırlatır. Peygamberimiz Hz.Muhammed (s.a.v)’in: “Cennet annelerin
ayakları altındadır.”sözü; “Onlardan (anne-baba) biri veya ikisi yanında yaşlanırsa onlara öf
bile deme!” (İsra Suresi 23.ayet) şeklinde
bizlere öğüt veren ayet, anneliğin dinimizdeki öneminin ne kadar büyük
olduğunu gösterir. Bu hayatta bizi karşılıksız seven, hastalandığımızda başımızda bekleyen, dert
ortağımız hatta ilk sırdaşımız olan annemizdir. Anne dünyanın tadı, hayatın
rehberidir… Anne özlemi, anne kokusu, anne yemeği, anne yarısı gibi sıklıkla
kullandığımız birçok kalıp vardır. Fakat anneler her zaman bu kalıpların
ötesindedir. Birey olmamızda katkısı olan, bizi biz yapan annelerimize, anne adaylarımıza hakettiği değeri gösterelim. Onların çocukken
hatta büyüdüğümüzde dahi bize sahip çıktıkları gibi bizde onlara sahip çıkalım.
Nazım Hikmet’in Bulutlar Adam Öldürmesin şiirinin bir
kıtasında dediği gibi;
“Analardır adam eden adamı
Aydınlıklar önümüzde gider.
Sizi de bir ana doğurmadı mı?
Analara kıymayın efendiler.”
Tüm annelere ve anne adaylarına ithafen…
Yazan: Ayşenur Çakmak
0 Yorumlar