Akşam Olunca - Şiir

Akşam olunca belirsiz bir keder omuzlarımda
Sol tarafımda ince bir sızı
Sol tarafımda sensiz şehir
Maden ocakları gibi yerin yedi kat altında
 
Akşam olunca gün senden sorulurdu
Bulutlu, masmavi gök
Bulutlu, bir çift göz
Baksana ne kadar yorgundu
 
Akşam olunca gözler kapanırdı
Bir rüya mı? Yoksa
Bir kabus mu?
Uyanıncaya kadar anlaşılmazdı.
 
Akşam olunca bitmeyen savaşın ortasında
Direniş, kazanıncaya dek
Direniş, çok sevdiğin kelebek
Uçmayı bekliyor şimdi avuçlarında
 
Akşam olunca veda vakti gelirdi
Sessiz ağlayışlar,
Sessiz bekleyişler.
Vakitsiz ayrılıklar akşam olunca gelirdi.

Yazan
Ayşenur Çakmak